مقایسه روش‌های برآورد امکان برداشت در سری یک طرح جنگلداری دکتر بهرام‎نیا

در این تحقیق میزان دقت و اعتبار روش‌های رایج برآورد امکان برداشت جنگل در روش جنگلداری دانه‌زاد ناهمسال براساس شاخص رویش حقیقی در تیپ‌های مختلف جنگل سری یک طرح جنگلداری دکتر بهرام‌نیا (شصت کلاته گرگان) مورد بررسی قرار گرفت. آماربرداری به روش منظم تصادفی با شبکه 200×150 متر با قطعه نمونه‌های دایره‎ای به مساحت 10 آر، در سطح سری به مساحت 13/1713 هکتار انجام گرفت و 432 قطعه نمونه برداشت شد. جهت تعیین رویش حجمی به روش مایر، نمونه‌برداری مقاطع رویشی درختان شاهد در 140 قطعه نمونه شبکه 400×300 متر انجام شد. براساس تیپ‎بندی پارسل‌ها و پهنه‎بندی پارسل‌های با تیپ مشابه، سری یک به چهار پهنه (تیپ) راش- ممرز، ممرز- انجیلی، انجیلی- ممرز و آمیخته تقسیم شد تا امکان محاسبه رویش حجمی و امکان برداشت در تیپ‎ها و سری مورد مطالعه فراهم شود. برآورد امکان برداشت با استفاده از یازده روش متداول انجام گردید. سپس از آزمون‌های آماری تی جفتی جهت مقایسه آماری بین امکان برداشت محاسبه شده (رویش) و امکان برداشت‌های برآورد شده (روش‌ها) انجام شد. همچنین برای تشخیص معنی‎دار بودن تفاوت امکان برداشت برآوردی در پهنه‎های مختلف، از آزمون آنالیز واریانس و دانکن استفاده شد. نتایج نشان داد از میان 11 روش برآورد امکان برداشت مورد مطالعه، 4 روش بعلت معنی‌دار بودن (05/0>P) اختلاف آنها با رویش (شاهد) و سه روش بعلت برآورد بیشتر (غیر معنی‌دار) از رویش شاهد و روش فون مانتل بعلت تفاوت برآورد در پهنه‌های مورد مطالعه (کمتر یا بیشتر) نامناسب تشخیص داده شد. لذا فقط روش ظهیرالدین و روش استفاده شده در طرح کوهمیان آزادشهر با توجه به عدم اختلاف معنی‌دار (05/0